ใจ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *cɤɰᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨧᩲ (ใจ), ภาษาลาว ໃຈ (ใจ), ภาษาไทดำ ꪻꪊ (ใจ), ภาษาไทลื้อ ᦺᦈ (ไจ), ภาษาไทใต้คง ᥓᥬᥴ (ใจ๋), ภาษาไทใหญ่ ၸႂ် (ใจ) ,ภาษาจ้วงใต้ jaw
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ไจ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jai |
ราชบัณฑิตยสภา | chai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕaj˧/(ส) | |
คำพ้องเสียง | ไจ |
คำนาม[แก้ไข]
ใจ
- สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด (คำลักษณนาม ดวง)
- ใจก็คิดว่าอย่างนั้น
- หัวใจ (คำลักษณนาม ดวง)
- ใจเต้น
- ลมหายใจ
- กลั้นใจ
- อึดใจ
- หายใจ
- ความรู้สึกนึกคิด
- ใจคด
- ใจซื่อ
- จุดสำคัญของบางสิ่งบางอย่าง
- ใจมือ
- บริเวณที่ถือว่าเป็นจุดสำคัญของสถานที่
- ใจบ้านใจเมือง
คำประสม[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ใจ
- อีกรูปหนึ่งของ ᨧᩲ (ใจ)
หมวดหมู่:
- ภาษาไทย:สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ใ
- ไทย terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ดวง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย