hoz

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɣoːᴬ, จากจีนยุคกลาง 喉 (MC huw, “กล่องเสียง; ลำคอ”); ร่วมเชื้อสายกับไทย คอ, คำเมือง ᨤᩬᩴ (ฅอํ), เขิน ᨤᩳ (ฅอ), ลาว ຄໍ (คํ), ไทดำ ꪁꪷ (ก̱ํ), ไทใหญ่ ၶေႃး (ข๊อ̂), ไทใต้คง ᥑᥨᥝᥰ (โฃ๊ว), พ่าเก ၵေႃ (ขอ̂), อาหม 𑜁𑜦𑜡 (ขอ̂) หรือ 𑜁𑜞𑜦𑜡 (ขฺรอ̂), แสก กฺ๊อ

การออกเสียง

(จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ho˧˩/

• เลขวรรณยุกต์: ho²
• การแบ่งพยางค์: hoz
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): โฮ^เอก

คำนาม

hoz (อักขรวิธีปี 1957–1982 hoƨหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วงหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วง/l)

1. คอ

ภาษาปู้อี

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *k.roːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ขอ, คำเมือง ᨡᩬᩴ (ขอํ), ลาว ຂໍ (ขํ), ไทใหญ่ ၶေႃ (ขอ̂), จ้วง gouz

คำกริยา

hoz

1. ขอ