ขอ
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ขอ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔ̌ɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | kho | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔː˩˩˦/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *xɔːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨢᩬᩴ (ฃอํ), เขิน ᨡᩳ (ขอ), ลาว ຂໍ (ขํ), ไทใหญ่ ၶေႃ (ขอ̂), อาหม 𑜁𑜦𑜡 (ขอ̂), ภาษาจ้วงเหนือ go, ภาษาจ้วงใต้ ko
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) ฃอ
คำนาม
[แก้ไข]ขอ
คำพ้องความ
[แก้ไข]ลูกคำ
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *k.roːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨡᩬᩴ (ขอํ), เขิน ᨡᩳ (ขอ), ลาว ຂໍ (ขํ), ไทใหญ่ ၶေႃ (ขอ̂), จ้วง gouz, ปู้อี hoz
คำกริยา
[แก้ไข]ขอ (คำอาการนาม การขอ)
ลูกคำ
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง
| width=1% | |bgcolor="#F8F8FF" valign=top align=left width=19%|
| width=1% | |bgcolor="#F8F8FF" valign=top align=left width=19%|
| width=1% | |bgcolor="#F8F8FF" valign=top align=left width=19%|
- ขอร้อง
- ขอรับ
- ขอรับกระผม
- ขอรับผม
- ขอแรง
| width=1% | |bgcolor="#F8F8FF" valign=top align=left width=19%|
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ขอ
- ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ต้นเหมือนขมิ้น แต่หัวเล็กสอดกันเป็นข้อ ๆ ต้นและใบเขียว เนื้อเหลือง มีสรรพคุณอยู่คงเขี้ยว เขา และงา, กบิลว่าน ก็เรียก
ลูกคำ
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีคำแปลภาษาคำเมือง
- หน้าที่มีคำแปลภาษาไทดำ
- หน้าที่มีคำแปลภาษาไทใหญ่
- หน้าที่มีคำแปลภาษาลาว
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอังกฤษ