ขื่อ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับลาว ຂື່ (ขื่), ไทลื้อ ᦃᦹᧈ (ฃื่), ไทดำ ꪅꪳ (ฅึ), ไทใหญ่ ၶိုဝ်ႇ (ขึ่ว), พ่าเก ၵိုဝ် (ขึว์), อาหม *𑜁𑜢𑜤𑜈𑜫 (*ขึว์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ขื่อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kʉ̀ʉ |
| ราชบัณฑิตยสภา | khue | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɯː˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ขื่อ