เนื้อ

ภาษาไทย

การออกเสียง

พยางค์	เนื้อ
สัทอักษรสากล	/nɯa̯˦˥/

รากศัพท์ 1

จากภาษาไทดั้งเดิม *n.mɤːᶜ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨶᩮᩥ᩶ᩬᩋ (เนิ้ออ), ภาษาลาว ເນຶ້ອ (เนึ้อ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦓᦲᧉ (เนี้), ภาษาไทใหญ่ ၼိူဝ်ႉ (เนิ๋ว), ภาษาอาหม 𑜃𑜢𑜤𑜈𑜫 (นึบ์), ภาษาจ้วง noh

คำนาม

เนื้อ

1. ส่วนของร่างกายคนและสัตว์อยู่ถัดหนังเข้าไป
2. เนื้อวัวหรือเนื้อควายที่ใช้เป็นอาหาร

   แกงเนื้อ

3. สิ่งที่เป็นลักษณะประจำตัวของสิ่งต่าง ๆ

   เนื้อไม้

   เนื้อเงิน

   เนื้อทอง

4. ส่วนที่อยู่ถัดเปลือกของผลไม้ต่าง ๆ

   เนื้อมะม่วง

   เนื้อทุเรียน

5. สิ่งที่ประกอบกันเป็นตัวอาหาร, คู่กับ น้ำ

   แกงมีแต่น้ำไม่มีเนื้อ

   เอาแต่เนื้อ ๆ

6. สาระสำคัญ

   เนื้อเรื่อง

7. คุณสมบัติของเนื้อทองคำและเงินเป็นต้น

   ทองเนื้อเก้า

   เงินเนื้อบริสุทธิ์

8. (โบราณ) ราคาทองคำเป็นเงินบาทตามคุณภาพของเนื้อทอง เช่น ทองคำหนัก 1 บาท เป็นราคาเงิน 8 บาท เรียกว่า ทองเนื้อแปด, ถ้าเป็นราคาเงิน 9 บาท เรียกว่า ทองเนื้อเก้า หรือ ทองนพคุณเก้าน้ำ
9. โดยปริยายหมายความว่า ทุนเดิม, เงิน, ทรัพย์

   เข้าเนื้อ

   ชักเนื้อ

   ควักเนื้อตัวเอง

10. (ภาษาปาก) กัญชา

รากศัพท์ 2

คำนาม

เนื้อ

1. ชื่อสัตว์ป่าประเภทกวาง