ทรัพย์

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• ทรัพย

รากศัพท์

จากภาษาเขมรเก่ายุคก่อนอังกอร์ ទ្រវ្យ (ทฺรวฺย), จากภาษาสันสกฤต द्रव्य (ทฺรวฺย); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ទ្រព្យ (ทฺรพฺย)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซับ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sáp
	ราชบัณฑิตยสภา	sap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sap̚˦˥/(ส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ซับ

คำนาม

ทรัพย์

1. เงินตรา

   ไม่มีทรัพย์ติดตัว

2. สมบัติพัสถาน

   เขาเป็นคนมีทรัพย์

3. (กฎหมาย) วัตถุมีรูปร่าง
4. โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ถือว่ามีค่า อาจไม่มีรูปร่างก็ได้

   มีปัญญาเป็นทรัพย์

   อริยทรัพย์

คำสืบทอด

• → คำเมือง: ᨴᩕᩢᨻ᩠ᨿ᩺ (ทรัพย์)
• → ลาว: ຊັບ (ซับ)