ทรัพย์
ดูเพิ่ม: ทรัพย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ទ្រវ្យ (ทฺรวฺย), จากสันสกฤต द्रव्य (ทฺรวฺย); ร่วมเชื้อสายกับเขมร ទ្រព្យ (ทฺรพฺย); ร่วมรากกับ ทัพ and ทัพพะ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ซับ | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sáp |
| ราชบัณฑิตยสภา | sap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sap̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ซับ | |
คำนาม
[แก้ไข]ทรัพย์
- เงินตรา
- ไม่มีทรัพย์ติดตัว
- สมบัติพัสถาน
- เขาเป็นคนมีทรัพย์
- (กฎหมาย) วัตถุมีรูปร่าง
- (ในเชิงเปรียบเทียบ) สิ่งที่ถือว่ามีค่า อาจไม่มีรูปร่างก็ได้
- มีปัญญาเป็นทรัพย์
- อริยทรัพย์
ลูกคำ
[แก้ไข]คำสืบทอด
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ร่วมราก
- สัมผัส:ภาษาไทย/ap̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ทร ออกเสียง ซ
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- th:กฎหมาย