กัญชา

ภาษาไทย

(1) กัญชา

รากศัพท์

จากภาษาเขมร កញ្ឆា (กญฺฉา), จากภาษาจามตะวันตก ꨆꨍ; หรือจากภาษาสันสกฤต गञ्जा (คญฺชา) เทียบกับภาษามาเลเซีย gandja

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กัน-ชา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gan-chaa
	ราชบัณฑิตยสภา	kan-cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kan˧.t͡ɕʰaː˧/(สัมผัส)

คำนาม

กัญชา

1. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cannabis sativa ในวงศ์ Cannabidaceae ใบมนแฉกลึกเข้าไปทางก้านหลายแฉก ดอกสีเขียว ช่อดอกเพศผู้และช่อดอกเพศเมียอยู่ต่างต้นกัน ใบและช่อดอกเพศเมียที่แห้งใช้สูบปนกับยาสูบ มีสรรพคุณทำให้มึนเมา เปลือกลำต้นใช้ทำเชือกป่านและทอผ้า

คำพ้องความ

ดูที่ อรรถาภิธาน:กัญชา

คำเกี่ยวข้อง

• กะหลี่กัญชา
• บ้อง, มอระกู่, บารากู่, ตุ้งก่า
• ปุ๊น

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• อังกฤษ : hashish, marijuana