งา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | งา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ngaa |
ราชบัณฑิตยสภา | nga | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ŋaː˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *r.ŋaːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ງາ (งา), ภาษาไทลื้อ ᦇᦱ (งา), ภาษาไทใหญ่ ငႃး (ง๊า), ภาษาไทใต้คง ᥒᥣᥰ (ง๊า), ภาษาอาหม 𑜂𑜠 (งะ), ภาษาจ้วง ngaz; เทียบภาษาสุ่ย qngal, ภาษาไหลดั้งเดิม *hŋɯː, ภาษามาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *leŋa (ซึ่งเป็นรากของภาษาตากาล็อก linga), ภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *lŋaaʔ ~ *lŋawʔ (ซึ่งเป็นรากของภาษาเขมร ល្ង (ลฺง))
คำนาม[แก้ไข]
งา (คำลักษณนาม ต้น or เมล็ด or เม็ด)
- ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sesamum orientale L. ในวงศ์ Pedaliaceae ผลเป็นฝัก มีเมล็ดเล็ก ๆ สีขาวหรือดำ ใช้ประกอบอาหารหรือสกัดน้ำมัน
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ŋaːᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 牙 (MC ngae); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ງາ (งา), ภาษาไทลื้อ ᦇᦱ (งา), ภาษาไทใหญ่ ငႃး (ง๊า), ภาษาอาหม 𑜂𑜠 (งะ), ภาษาปู้อี ngaz, ภาษาจ้วง ngaz/nyaz
คำนาม[แก้ไข]
งา (คำลักษณนาม กิ่ง)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
งา
- ส่วนหนึ่งของเครื่องดักสัตว์เช่นลอบหรือไซ ทำเป็นซี่ ๆ ปลายสอบเข้าหากันเพื่อไม่ให้ปลาที่เข้าไปแล้วออกมาได้
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
งา (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อปลาน้ำกร่อยหรือทะเลขนาดเล็กชนิด Thryssa setirostris (Broussonet) ในวงศ์ Engraulidae กระดูกขากรรไกรบนโค้งยื่นยาวเป็นเส้นจดครีบท้องหรือครีบก้น ลำตัวยาว แบนข้าง ปากกว้าง เกล็ดที่สันท้องเป็นเหลี่ยมคมเรียงต่อกันคล้ายฟันเลื่อย พื้นลำตัวสีเงินอมเหลืองส้ม ขนาดยาวได้ถึง 15 เซนติเมตร
ภาษากฺ๋อง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ŋa/
คำสรรพนาม[แก้ไข]
งา
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ต้น
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม เมล็ด
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม เม็ด
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม กิ่ง
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว
- ศัพท์ภาษากฺ๋องที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษากฺ๋อง
- คำสรรพนามภาษากฺ๋อง
- ภาษาไทย:พืช
- ภาษาไทย:ปลา