ก้น

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *konᶜ

การออกเสียง

เสียงอ่านแบบไทย	ก้น
สัทอักษรสากล	/kon˥˩/

คำนาม

ก้น

1. ส่วนเบื้องล่างของลำตัวของคนหรือส่วนท้ายของลำตัวของสัตว์, โดยปริยายหมายความถึงบริเวณก้นด้วย
   • ล้างก้น
2. ส่วนล่างของภาชนะ, ตรงข้ามกับ ปาก
   • ก้นหม้อ
3. ส่วนสุดของห้วงหรือแอ่ง, ตรงข้ามกับ ปาก
   • ก้นบ่อ
   • ก้นเหว
   • ก้นคลอง
4. ส่วนสุดที่เหลือ
   • ก้นเทียน
   • ก้นบุหรี่

คำเกี่ยวข้อง

ก้นกบ ก้นกระดก ก้นกุฏิ ก้นขบ ก้นครัว ก้นถุง ก้นบึ้ง ก้นปล่อง

ก้นปอด ก้นแฟบ ก้นแมลงสาบ ก้นย้อย ก้นร้อน ก้นหอย ก้นห้อย ก้นหนัก