ก้น

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *konᶜ

การออกเสียง

พยางค์	ก้น
สัทอักษรสากล	/kon˥˩/

คำนาม

ก้น

1. ส่วนเบื้องล่างของลำตัวของคนหรือส่วนท้ายของลำตัวของสัตว์, โดยปริยายหมายความถึงบริเวณก้นด้วย

   ล้างก้น

2. ส่วนล่างของภาชนะ, ตรงข้ามกับ ปาก

   ก้นหม้อ

3. ส่วนสุดของห้วงหรือแอ่ง, ตรงข้ามกับ ปาก

   ก้นบ่อ

   ก้นเหว

   ก้นคลอง

4. ส่วนสุดที่เหลือ

   ก้นเทียน

   ก้นบุหรี่

คำเกี่ยวข้อง

ก้นกบ ก้นกระดก ก้นกุฏิ ก้นขบ ก้นครัว ก้นถุง ก้นบึ้ง ก้นปล่อง

ก้นปอด ก้นแฟบ ก้นแมลงสาบ ก้นย้อย ก้นร้อน ก้นหอย ก้นห้อย ก้นหนัก