กุ๊น
ดูเพิ่ม: กน, กน., กัน, กั่น, กั้น, กั๋น, กิน, กินี, กิ่น, กิ๋น, กึ๋น, กื๋น, กุน, กุ่น, กูน, กู้น, ก่น, และ ก้น
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาแคะข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:debug บรรทัดที่ 160: This template is deprecated. Please use {{der}}, {{inh}}, {{bor}}, {{cog}} or {{noncog}}.[1] 緄／绲 (“เย็บหุ้มริมผ้า”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กุ๊น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gún |
| ราชบัณฑิตยสภา | kun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kun˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
กุ๊น (คำอาการนาม การกุ๊น)
- ขลิบเย็บหุ้มริมผ้าหรือของอื่น ๆ ใช้แถบผ้าย้วยหรือเฉลียงเย็บหุ้ม 2 ข้างเม้มเข้าเป็นตะเข็บกลมบ้างแบนบ้าง มักใช้ที่คอเสื้อหรือชายเสื้อเป็นต้น