กุน
ดูเพิ่ม: กน, กน., กัน, กั่น, กั้น, กั๋น, กิน, กินี, กิ่น, กิ๋น, กึ๋น, กื๋น, กุ่น, กุ๊น, กูน, กู้น, ก่น, และ ก้น
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร កុរ (กุร, “ปีกุน”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กุน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gun |
| ราชบัณฑิตยสภา | kun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kun˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | กุณฑ์ กุล | |
คำนาม[แก้ไข]
กุน