กุน
หน้าตา
ดูเพิ่ม: กน, กน., กัน, กั่น, กั้น, กั๋น, กิน, กินี, กิ่น, กิ๋น, กึ๋น, กื๋น, กุ่น, กุ๊น, กูน, กู้น, ก่น, และ ก้น
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาเขมร កុរ (กุร, “ปีกุน”)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | กุน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gun |
ราชบัณฑิตยสภา | kun | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kun˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | กุณฑ์ กุล |
คำนาม
[แก้ไข]กุน
ดูเพิ่ม
[แก้ไข](ปีนักษัตร) (ปี~, ~ศก) ชวด, ฉลู, ขาล, เถาะ, มะโรง, มะเส็ง, มะเมีย, มะแม, วอก, ระกา, จอ, กุน (หมวดหมู่: th:ปีนักษัตร)