เถาะ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) โถะ

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาเขมร ថោះ (โถะ, “ปีเถาะ”); เทียบภาษาเวียดนาม thỏ (“กระต่าย”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เถาะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tɔ̀
	ราชบัณฑิตยสภา	tho
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰɔʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

เถาะ

1. (โหราศาสตร์) ชื่อปีที่ 4 ของรอบปีนักษัตร มีกระต่ายเป็นเครื่องหมาย

ดูเพิ่ม

(ปีนักษัตร) (ปี~, ~ศก) ชวด, ฉลู, ขาล, เถาะ, มะโรง, มะเส็ง, มะเมีย, มะแม, วอก, ระกา, จอ, กุน ^{(หมวดหมู่: th:ปีนักษัตร)}