กระต่าย
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กฺระ-ต่าย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | grà-dtàai |
ราชบัณฑิตยสภา | kra-tai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kra˨˩.taːj˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກະຕ່າຍ (กะต่าย), ภาษาไทลื้อ ᦂᦎᦻᧈ (กต่าย); เทียบภาษามอญ ဗတာဲ (พตาย), ภาษาไทใหญ่ ပၢင်တၢႆး (ปางต๊าย)
คำนาม[แก้ไข]
กระต่าย
- ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมขนาดเล็กในวงศ์ Leporidae ขนปุย หูยาว ที่พบอาศัยตามป่าทั่วไปในประเทศไทยมีชนิดเดียว คือ กระต่ายป่า (Lepus peguensis) ซึ่งมีขนสีน้ำตาล ใต้หางสีขาว อาศัยในโพรงดิน ส่วนที่นำมาเลี้ยงตามบ้านมีหลายชนิดและหลายสี เช่น ชนิด Oryctolagus cuniculus
คำพ้องความ[แก้ไข]
คำประสม[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมชนิดหนึ่ง
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
กระต่าย