ใต้

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *taɰᶜ; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 底 (MC tei^X); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໃຕ້ (ใต้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦎᧉ (ไต้), ภาษาไทใหญ่ တႂ်ႈ (ใต้), ภาษาไทใต้คง ᥖᥬᥲ (ใต้), ภาษาอาหม 𑜄𑜧 (ตว์) หรือ 𑜄𑜨𑜧 (ตอ̂ว์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง dawj， ภาษาจ้วง dawj

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ต้าย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtâai
	ราชบัณฑิตยสภา	tai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/taːj˥˩/(ส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ไต้

คำคุณศัพท์

ใต้

1. ที่อยู่ในที่หรือฐานะต่ำกว่าสิ่งอื่นเมื่อมีการเปรียบเทียบกัน

   รถไฟใต้ดิน

   อยู่ใต้อำนาจ

2. ตรงข้ามกับเหนือ

   ใต้ลม

3. ต่ำกว่าพื้นผิวระดับหรือเกณฑ์

   ใต้ดิน

   ใต้น้ำ

คำนาม

ใต้

1. เรียกทิศที่อยู่ทางขวามือเมื่อหันหน้าไปทางทิศตะวันออกว่า ทิศใต้, ทิศทักษิณ ก็ว่า, ตรงข้ามกับ ทิศเหนือ

คำบุพบท

ใต้

1. ข้างล่าง

   อยู่ใต้ต้นไม้