ข้าง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *k.raːŋꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂ້າງ (ข้าง), ภาษาไทใหญ่ ၶၢင်ႈ (ข้าง) และ ၶၢင်း (ข๊าง), ภาษาอาหม 𑜁𑜂𑜫 (ขง์) หรือ 𑜁𑜞𑜂𑜫 (ขฺรง์), ภาษาจ้วง hangj (ในคำว่า ndokhangj), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง hangj

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ค่าง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkâang
ราชบัณฑิตยสภาkhang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰaːŋ˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงค่าง

คำนาม[แก้ไข]

ข้าง

  1. เบื้อง
    ข้างหน้า
    ข้างหลัง
  2. ส่วน
    ข้างหัว
    ข้างท้าย
  3. ฝ่าย
    ข้างไหน
    ข้างนี้
  4. สีข้าง
    เอาข้างเข้าถู

คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำบุพบท[แก้ไข]

ข้าง

  1. ใกล้, ริม
    ต้นฝรั่งข้างรั้ว

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]