ข้าง

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) ฃ้าง

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *k.raːŋꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂ້າງ (ข้าง), ภาษาไทใหญ่ ၶၢင်ႈ (ข้าง) และ ၶၢင်း (ข๊าง), ภาษาอาหม 𑜁𑜂𑜫 (ขง์) หรือ 𑜁𑜞𑜂𑜫 (ขฺรง์), ภาษาจ้วง hangj (ในคำ ndokhangj), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง hangj

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ค่าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kâang
	ราชบัณฑิตยสภา	khang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaːŋ˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ค่าง

คำนาม

ข้าง

1. เบื้อง

   ข้างหน้า

   ข้างหลัง

2. ส่วน

   ข้างหัว

   ข้างท้าย

3. ฝ่าย

   ข้างไหน

   ข้างนี้

4. สีข้าง

   เอาข้างเข้าถู

คำเกี่ยวข้อง

ข้าง ๆ ข้าง ๆ คู ๆ ข้างขึ้น ข้างเคียง ข้างต้น

ข้างมาก ข้างแรม เข้าข้าง

ค่อนข้าง เคียงข้าง แนบข้าง รอบข้าง สีข้าง หมอนข้าง เอาข้างเข้าถู เอาสีข้างเข้าถู

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• อังกฤษ : side

คำบุพบท

ข้าง

1. ใกล้, ริม

   ต้นฝรั่งข้างรั้ว

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• อังกฤษ : by the side of, beside