กึ๋น
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว [ศัพท์?][1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กึ๋น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gʉ̌n |
| ราชบัณฑิตยสภา | kuen | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kɯn˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
กึ๋น
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ http://sealang.net/thai/chinese/modern.htm
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 13.