กน
ดูเพิ่ม: กน., กัน, กั่น, กั้น, กั๋น, กิน, กินี, กิ่น, กิ๋น, กึ๋น, กื๋น, กุน, กุ่น, กุ๊น, กูน, กู้น, ก่น, และ ก้น
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gon |
ราชบัณฑิตยสภา | kon | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kon˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | กล |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
กน
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
กน
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ นิราศลอนดอน แบบเรียนกวีนิพนธ์
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kon/
คำกริยา[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/on
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยโบราณ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่ไม่มีรูปแบบอื่นในอักษรไทธรรม
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter