น
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
|
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | นอ | นอ-หฺนู | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nɔɔ | nɔɔ-nǔu |
ราชบัณฑิตยสภา | no | no-nu | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nɔː˧/(สัมผัส) | /nɔː˧.nuː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง |
- (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /n-/
- (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /-n/
ตัวอักษร[แก้ไข]
น
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ย่อมาจากภาษาบาลี นภ (“ฟ้า”) หรือ นภา
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | นะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ná |
ราชบัณฑิตยสภา | na | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /naʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ณ นะ |
คำนาม[แก้ไข]
น
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาสันสกฤต न (น)
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
น
คำอนุภาค[แก้ไข]
น
- ไม่ (ซึ่งปรากฏอยู่โดด ๆ ในคำฉันท์)
หมวดหมู่:
- บล็อก Thai
- อักขระในอักษรไทย
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔː
- สัมผัส:ภาษาไทย/uː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- ตัวอักษรภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/aʔ
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- คำหลักภาษาบาลี
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาบาลี
- คำอนุภาคภาษาบาลี