น

น U+0E19, น THAI CHARACTER NO NU ← ธ [U+0E18] Thai บ → [U+0E1A]

ดูเพิ่ม: น., นี่, และ นี้

ภาษาร่วม

การออกเสียง

• (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /n-/
• (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /-n/

ตัวอักษร

น

1. พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /n/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /n̪/, เสียงนาสิกในสระ

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

รูปแบบอื่น

• (รหัสมอร์ส) -.
• (อักษรเบรลล์) ⠝
• (ภาษามือ) (เทียบเท่า ASL: N)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		นอ	นอ-หฺนู
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nɔɔ	nɔɔ-nǔu
	ราชบัณฑิตยสภา	no	no-nu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/nɔː˧/(สัมผัส)	/nɔː˧.nuː˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ณ น. นอ

ตัวอักษร

น

1. พยัญชนะตัวที่ 25 เรียกว่า น หนู เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน

รากศัพท์ 2

ย่อมาจากภาษาบาลี นภ หรือ นภา (“ฟ้า”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		นะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ná
	ราชบัณฑิตยสภา	na
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/naʔ˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ณ นะ

คำนาม

น

1. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ

ภาษาบาลี

รากศัพท์

จากภาษาสันสกฤต न (น)

รูปแบบอื่น

เขียนด้วยอักษรอื่น

• (อักษรละติน) na
• (อักษรพราหมี) 𑀦 (น)
• (อักษรเทวนาครี) न (น)
• (อักษรเบงกอล) ন (น)
• (อักษรสิงหล) න (น)
• (อักษรพม่า) န (น) หรือ ၼ (น)
• (อักษรไทย) นะ
• (อักษรไทธรรม) ᨶ (น)
• (อักษรลาว) ນ (น) หรือ ນະ (นะ)
• (อักษรเขมร) ន (น)
• (อักษรจักมา)

คำกริยาวิเศษณ์

น

1. ไม่

คำอนุภาค

น

1. ไม่ (ซึ่งปรากฏอยู่โดด ๆ ในคำฉันท์)