บ

บ U+0E1A, บ THAI CHARACTER BO BAIMAI ← น [U+0E19] Thai ป → [U+0E1B]

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

การออกเสียง

• (ชื่อเรียก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [bɔː˧.bäj˧.mäːj˦˥]
• (ชื่อเรียก) คำอ่านภาษาไทย:บอ-ไบ-ม้าย
• (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /b/
• (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /p̚/

อักษร

พยัญชนะตัวที่ 26 - บ

บ (บ ใบไม้)

1. พยัญชนะตัวที่ 26 เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ

รากศัพท์ 2

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		บอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	bo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/bɔː˧/

คำกริยาวิเศษณ์

บ

1. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน