บู่
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ບູ່ (บู่), ภาษาจ้วง mbouq (เบ่า), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mbuq (บู่)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | บู่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bùu |
| ราชบัณฑิตยสภา | bu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /buː˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]บู่ (คำลักษณนาม ตัว)