หนู

ดูเพิ่ม: หน, หน., หนี, หนี้, หนุ, หนู่, หัน, หั่น, หิน, หีน, หืน, หื่น, หุน, หุ่น, และ หุ้น

ภาษาไทย

หนู

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰnuːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨶᩪ (ห‍นู), ลาว ໜູ (ห‍นู), ไทลื้อ ᦐᦴ (ห‍นู), ไทดำ ꪘꪴ (ห‍นุ), ไทใหญ่ ၼူ (นู), จ้วง nou, แสก หนู่, ภาษาจ้วงใต้ nu

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หฺนู
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nǔu
	ราชบัณฑิตยสภา	nu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/nuː˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

หนู (คำลักษณนาม ตัว)

1. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมหลายสกุลในวงศ์ Muridae ขนาดเล็ก มีฟันแทะ อยู่ทั่วไปตามบ้านเรือนและในถิ่นธรรมชาติ มีหลายชนิด เช่น หนูพุกใหญ่ (Bandicota indica) หนูท้องขาว (Rattus rattus) บางชนิดเป็นพาหะนำโรค

คำพ้องความ

• (1) มุสิก, มูสิกะ

คำแปลภาษาอื่น

สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง

• ญี่ปุ่น : 鼠 (ja) (ねずみ, nezumi), ネズミ (nezumi), ラット (ratto), 熊鼠 (くまねずみ, kumanezumi), クマネズミ (kumanezumi)
• ไทใหญ่: ၼူ (shn) (นู)
• ฟินแลนด์: hiiri (fi)
• ลาว: ໜູ (lo) (ห‍นู)
• อังกฤษ : mouse (en), rat
• ไอนุ: エルㇺ (erum)
• ฮาวาย: ʻiole

คำสรรพนาม

หนู

1. เป็นคำสำหรับเรียกเด็กว่า หนูนั่น หนูนี่ มีความหมายไปในทางเอ็นดู, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 1 หรือ 2 โดยส่วนมากสรรพนามบุรุษที่ 1 ของคำนี้ใช้แทนตัวผู้พูดของเพศหญิงทุกวัย เช่น วัยเด็ก วัยเรียน วัยรุ่น วัยผู้ใหญ่ วัยกลางคน และวัยชรา

คำคุณศัพท์

หนู

1. เล็ก (ใช้เฉพาะพรรณไม้บางอย่างที่มีพันธุ์เล็กหรือของบางอย่างชนิดเล็ก)

   กุหลาบหนู

   แตงหนู

   หม้อหนู

ภาษาคำเมือง

คำนาม

หนู (คำลักษณนาม ตั๋ว)

1. รูปแบบอื่นของ ᩉ᩠ᨶᩪ (ห‍นู)