หื่น

ดูเพิ่ม: หน, หน., หนี, หนี้, หนุ, หนู, หนู่, หัน, หั่น, หิน, หีน, หืน, หุน, หุ่น, และ หุ้น

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩨ᩠᩵ᨶ (หื่น), ภาษาไทลื้อ ᦠᦹᧃᧈ (หื่น)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		หื่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hʉ̀ʉn
	ราชบัณฑิตยสภา	huen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/hɯːn˨˩/^{(สัมผัส)}

คำกริยา[แก้ไข]

หื่น (คำอาการนาม การหื่น หรือ ความหื่น)

(โบราณ) สนุกสนาน, บันเทิง, ฮึกเหิม, คึก คะนอง, กำเริบ ใจ
กรีฑาหมู่นาเวศ จากนคเรศโดยสาชล เหิมหื่นชื่นกมล ยลมัจฉาสารพันมี
(ภาษาปาก, สแลง) มี ความอยาก อย่าง แรงกล้า (มัก ใช้ใน ทาง กามารมณ์)
จำคุกไอ้หื่นพยายามขืนใจสาวในลิฟท์