หุ่น

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *hunᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫຸ່ນ (หุ่น), ภาษาไทใหญ่ ႁုၼ်ႇ (หุ่น), ภาษาอาหม 𑜑𑜤𑜃𑜫 (หุน์)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หุ่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hùn
	ราชบัณฑิตยสภา	hun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/hun˨˩/

คำนาม

หุ่น

1. รูป, รูปแบบ, รูปตุ๊กตา, รูปแบบที่จำลองจากของจริงต่าง ๆ
2. รูปปั้นหรือแกะสลักที่ทำโกลนไว้เพื่อเป็นแบบชั่วคราว
3. (ภาษาปาก) รูปทรงของร่างกาย เป็นต้น

   คนนี้หุ่นดี

4. ชื่อการเล่นมหรสพที่ใช้รูปหุ่นแสดงเป็นเรื่องราว

   หุ่นกระบอก

   หุ่นจีน

5. โดยปริยายหมายถึงบุคคลที่กลายเป็นเครื่องมือของผู้อื่น โดยได้รับแต่งตั้งให้อยู่ในตำแหน่งบังคับบัญชา แต่ไม่มีอำนาจอะไรอย่างแท้จริง

   เป็นหุ่นให้เขาเชิด

   รัฐบาลหุ่น

คำเกี่ยวข้อง

หุ่นกระบอก หุ่นขี้ผึ้ง หุ่นจีน หุ่นเชิด หุ่นนิ่ง

หุ่นพยนต์ หุ่นยนต์ หุ่นไล่กา หุ่นใหญ่