หุ่น

ดูเพิ่ม: หน, หน., หนี, หนี้, หนุ, หนู, หนู่, หัน, หั่น, หิน, หีน, หืน, หื่น, หุน, และ หุ้น

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *hunᴮ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉᩩ᩵ᩁ (หุ่ร), เขิน ᩉᩩ᩵ᩁ (หุ่ร), ลาว ຫຸ່ນ (หุ่น), ไทลื้อ ᦠᦳᧃᧈ (หุ่น), ไทดำ ꪬꪴ꪿ꪙ (หุ่น), ไทใหญ่ ႁုၼ်ႇ (หุ่น), อาหม 𑜑𑜤𑜃𑜫 (หุน์), แสก ฮุน

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หุ่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hùn
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	hun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/hun˨˩/^{(สัมผัส)}

คำนาม

หุ่น

รูป, รูปแบบ, รูปตุ๊กตา, รูปแบบที่จำลองจากของจริงต่าง ๆ
รูปปั้นหรือแกะสลักที่ทำโกลนไว้เพื่อเป็นแบบชั่วคราว
(ภาษาปาก) รูปทรงของร่างกาย เป็นต้น
คนนี้หุ่นดี
ชื่อการเล่นมหรสพที่ใช้รูปหุ่นแสดงเป็นเรื่องราว
หุ่นกระบอก

หุ่นจีน
โดยปริยายหมายถึงบุคคลที่กลายเป็นเครื่องมือของผู้อื่น โดยได้รับแต่งตั้งให้อยู่ในตำแหน่ง บังคับบัญชา แต่ไม่มีอำนาจอะไรอย่างแท้จริง
เป็นหุ่นให้เขาเชิด

รัฐบาลหุ่น

คำเกี่ยวข้อง

| |