หุ่น

ดูเพิ่ม: หน, หน., หนี, หนี้, หนุ, หนู, หนู่, หัน, หั่น, หิน, หีน, หืน, หื่น, หุน, และ หุ้น

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *hunᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩩ᩵ᩁ (หุ่ร), ภาษาเขิน ᩉᩩ᩵ᩁ (หุ่ร), ภาษาลาว ຫຸ່ນ (หุ่น), ภาษาไทลื้อ ᦠᦳᧃᧈ (หุ่น), ภาษาไทใหญ่ ႁုၼ်ႇ (หุ่น), ภาษาอาหม 𑜑𑜤𑜃𑜫 (หุน์), ภาษาแสก ฮุน

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หุ่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hùn
	ราชบัณฑิตยสภา	hun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/hun˨˩/^{(สัมผัส)}

คำนาม

หุ่น

รูป, รูปแบบ, รูปตุ๊กตา, รูปแบบที่จำลองจากของจริงต่าง ๆ
รูปปั้นหรือแกะสลักที่ทำโกลนไว้เพื่อเป็นแบบชั่วคราว
(ภาษาปาก) รูปทรงของร่างกาย เป็นต้น
คนนี้หุ่นดี
ชื่อการเล่นมหรสพที่ใช้รูปหุ่นแสดงเป็นเรื่องราว
หุ่นกระบอก

หุ่นจีน
โดยปริยายหมายถึงบุคคลที่กลายเป็นเครื่องมือของผู้อื่น โดยได้รับแต่งตั้งให้อยู่ในตำแหน่ง บังคับบัญชา แต่ไม่มีอำนาจอะไรอย่างแท้จริง
เป็นหุ่นให้เขาเชิด

รัฐบาลหุ่น

คำเกี่ยวข้อง

| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|