หนี้
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰniːꟲ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨶᩦ᩶ (หนี้), ลาว ໜີ້ (หนี้), ไทลื้อ ᦐᦲᧉ (หนี้), ไทใหญ่ ၼီႈ (นี้), ไทใต้คง ᥘᥤᥲ (ลี้) หรือ ᥢᥤᥲ (นี้), พ่าเก ꩫီ (นี), อาหม 𑜃𑜣 (นี), จ้วง nij, จ้วงแบบหนง nij, จ้วงแบบจั่วเจียง nij
เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ debt, obligation
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | นี่ | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nîi |
| ราชบัณฑิตยสภา | ni | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /niː˥˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | นี่ | |
คำนาม
[แก้ไข]หนี้
- เงินที่ผู้หนึ่งติดค้างอยู่จะต้องใช้ให้แก่อีกผู้หนึ่ง, หนี้สิน ก็ว่า
- (กฎหมาย) นิติสัมพันธ์ระหว่างบุคคลตั้งแต่ 2 ฝ่ายขึ้นไป ซึ่งฝ่ายหนึ่งเรียกว่า เจ้าหนี้ มีสิทธิที่จะบังคับบุคคลอีกฝ่ายหนึ่งซึ่งเรียกว่า ลูกหนี้ ให้กระทำการหรืองดเว้นกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง
- (ในเชิงเปรียบเทียบ) การที่จะต้องตอบแทนบุญคุณเขา
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]เงินที่ติดค้างอยู่ซึ่งจะต้องใช้ให้แก่ผู้อื่น
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภา
- สัมผัส:ภาษาไทย/iː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- th:กฎหมาย
- รายการที่มีกล่องคำแปล