ข้ามไปเนื้อหา

สิทธิ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สทฺธิํ, สิทธิ์, และ สิทฺธิ

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सिद्धि (สิทฺธิ) หรือภาษาบาลี สิทฺธิ

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สิด-ทิ-สิด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsìt-tí-sìt
ราชบัณฑิตยสภาsit-thi-sit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sit̚˨˩.tʰiʔ˦˥/(สัมผัส)/.sit̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

สิทธิ

  1. อำนาจอันชอบธรรม
    บุคคลมีสิทธิและหน้าที่ตามรัฐธรรมนูญ
    เขามีสิทธิในที่ดินแปลงนี้
  2. (กฎหมาย) อำนาจที่จะกระทำการใดได้อย่างอิสระ โดยได้รับการรับรองจากกฎหมาย

การใช้

[แก้ไข]

"สิทธิ" ปกติอ่านว่า สิด-ทิ มีเพียงคำประสมบางคำเท่านั้นที่อ่านว่า สิด เช่น บุริมสิทธิ, ทรัพยสิทธิ, บุคคลสิทธิ

คำประสม

[แก้ไข]