สิทธิ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सिद्धि (สิทฺธิ) หรือภาษาบาลี สิทฺธิ
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สิด-ทิ | -สิด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sìt-tí | -sìt |
ราชบัณฑิตยสภา | sit-thi | -sit | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sit̚˨˩.tʰiʔ˦˥/(สัมผัส) | /.sit̚˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
สิทธิ
- อำนาจอันชอบธรรม
- บุคคลมีสิทธิและหน้าที่ตามรัฐธรรมนูญ
- เขามีสิทธิในที่ดินแปลงนี้
- (กฎหมาย) อำนาจที่จะกระทำการใด ๆ ได้อย่างอิสระ โดยได้รับการรับรองจากกฎหมาย
การใช้[แก้ไข]
"สิทธิ" ปกติอ่านว่า สิด-ทิ มีเพียงคำประสมบางคำเท่านั้นที่อ่านว่า สิด เช่น บุริมสิทธิ, ทรัพยสิทธิ, บุคคลสิทธิ
คำประสม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/iʔ
- สัมผัส:ภาษาไทย/it̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- th:กฎหมาย