ต้อง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ตอง, ตอฺง, ต็อง, และ ต๋อง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕ້ອງ (ต้อง), ภาษาไทลื้อ ᦎᦸᧂᧉ (ต้อ̂ง), ภาษาอาหม 𑜄𑜨𑜂𑜫 (ตอ̂ง์)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ต็้อง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtɔ̂ng
ราชบัณฑิตยสภาtong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tɔŋ˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ต้อง (คำอาการนาม การต้อง)

  1. ถูก
    ต้องชะตา
    ต้องใจ

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ต้อง

  1. กริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ
    เขาต้องมาแน่
    เด็กต้องนอนแต่หัวค่ำ

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ต้อง

  1. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำว่า ข้าวต้อง