ข้ามไปเนื้อหา

ตอง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ตอฺง, ต็อง, ต้อง, และ ต๋อง

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ตอง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtɔɔng
ราชบัณฑิตยสภาtong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tɔːŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tɔːŋᴬ², จากภาษาไทดั้งเดิม *k.toːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨲᩬᨦ (ตอง), ภาษาลาว ຕອງ (ตอง), ภาษาไทใหญ่ တွင် (ตอ̂ง), ภาษาไทใต้คง ᥖᥩᥒ (ตอ̂ง), ภาษาพ่าเก တွင် (ตอ̂ง์), ภาษาอาหม 𑜄𑜨𑜂𑜫 (ตอ̂ง์), ภาษาจ้วง dong, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง dong

คำนาม

[แก้ไข]

ตอง

  1. ใบไม้ขนาดใหญ่ใช้ห่อของได้ เช่น ใบกล้วย
  2. (เกมไพ่) ไพ่ไทยชนิดหนึ่งโดยปรกติเล่นกัน 6 ขา
  3. (เกมไพ่) จำนวนไพ่ที่มีเหมือนกัน 3 ใบ
  4. ตัวเลขที่เหมือนกัน 3 ตัวติด

คำลักษณนาม

[แก้ไข]

ตอง

  1. เรียกไพ่ที่เหมือนกัน 3 ใบ
    ไพ่ตองหนึ่ง
    ไพ่ 2 ตอง

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ตอง

  1. สลาด, ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Notopterus notopterus ในวงศ์ Notopteridae รูปร่างคล้ายปลากราย หัวและลำตัวแบนข้างมาก ท้องเป็นสันคม ปากต่ำ สันหัวแอ่นลงเล็กน้อย ครีบหลังเด่นแต่มีขนาดเล็กเท่า ๆ กันกับครีบอก ครีบท้องเล็ก ครีบก้นยาวต่อเนื่องกับครีบหางซึ่งเล็กและมีขอบกลม พื้นลำตัวสีขาว หลังเทา ไม่มีจุดสีเด่นหรือลวดลายสีเข้มใด ๆ ขนาดยาวเพียง 35 เซนติเมตร
คำพ้องความ
[แก้ไข]

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ตอง

  1. หม้อ