ถูก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ถก, ถัก, ถึก, และ ถืก

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ถูก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtùuk
ราชบัณฑิตยสภาthuk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰuːk̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC tsyhowk, “สัมผัส, โดน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาปักษ์ใต้ ทู๊ก, ภาษาอีสาน ถืก, ภาษาลาว ຖືກ (ถืก), ภาษาไทลื้อ ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก), ภาษาเขิน ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาไทใหญ่ ထုၵ်ႇ (ถุ่ก), ภาษาไทใต้คง ᥗᥧᥐᥴ (ถู๋ก), ภาษาอาหม 𑜌𑜤𑜀𑜫 (ถุก์)

คำกริยา[แก้ไข]

ถูก (คำอาการนาม การถูก)

  1. โดน, แตะต้อง, สัมผัส
    ถูกเนื้อถูกตัว
  2. เหมาะกัน, เข้ากัน
    ถูกนิสัย
  3. ตรงกันกับ
    ถูกกฎหมาย
    ถูกลอตเตอรี่
  4. (คำกริยานุเคราะห์) เป็นกริยาช่วยแสดงว่าประธานของประโยคเป็นผู้ถูกทำ (มักใช้ในข้อความที่ทำให้ผู้ถูกทำเดือดร้อนหรือไม่พอใจ)
    ถูกเฆี่ยน
    ถูกลงโทษ
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ถูก

  1. จริง, ชอบ
    ถูกใจ
  2. เหมาะสม, ไม่ผิด
    คิดถูก
    ทำถูก
คำตรงข้าม[แก้ไข]

คำประสม[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาปักษ์ใต้ ทู๊ก, ภาษาอีสาน ถืก, ภาษาลาว ຖືກ (ถืก), ภาษาไทลื้อ ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก), ภาษาเขิน ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาไทดำ ꪖꪴꪀ (ถุก), ภาษาไทใหญ่ ထုၵ်ႇ (ถุ่ก), ภาษาจ้วงแบบหนง tuk

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ถูก (คำอาการนาม ความถูก)

  1. มีราคาต่ำ, ไม่แพง
    ของถูก

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำตรงข้าม[แก้ไข]