ถึก

ดูเพิ่ม: ถก, ถัก, ถืก, และ ถูก

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tʰɤkᴰ (“สัตว์หนุ่มตัวผู้”), จากภาษาจีนยุคกลาง 特 (MC dok, “วัวตัวผู้”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຖິກ (เถิก), ภาษาไทใหญ่ ထိုၵ်း (ถึ๊ก), ภาษาอาหม 𑜌𑜢𑜤𑜀𑜫 (ถึก์), ภาษาจ้วง daeg (ตัก "ตัวผู้") , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง taeg (ถัก "ตัวผู้")

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ถึก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tʉ̀k
	ราชบัณฑิตยสภา	thuek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰɯk̚˨˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

ถึก (คำอาการนาม ความถึก)

1. เปลี่ยว, หนุ่ม (ใช้แก่วัวควายตัวผู้)

   วัวถึก

   ควายถึก

2. (ภาษาปาก) เข้มแข็ง, อดทน, บึกบึน