ถืก
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 觸 (MC tsyhowk, “สัมผัส, โดน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ถูก, ภาษาคำเมือง ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาลาว ຖືກ (ถืก), ภาษาไทลื้อ ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก), ภาษาเขิน ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาไทใหญ่ ထုၵ်ႇ (ถุ่ก), ภาษาไทใต้คง ᥗᥧᥐᥴ (ถู๋ก), ภาษาอาหม 𑜌𑜤𑜀𑜫 (ถุก์)
คำกริยา[แก้ไข]
ถืก (คำอาการนาม การถืก)
- ถูก (แตะต้อง, สัมผัส)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ถืก (คำอาการนาม ความถืก)
- ถูก (ไม่ผิด)
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ถืก
- คำกำหนดว่าประธานเป็นผู้ถูกกระทำ
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ถูก, ภาษาคำเมือง ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาลาว ຖືກ (ถืก), ภาษาไทลื้อ ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก), ภาษาเขิน ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาจ้วงแบบหนง tuk
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ถืก (คำอาการนาม ความถืก)
- ถูก (ไม่แพง)