ᦏᦳᧅᧈ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tʰuːk̚˧˥/

รากศัพท์ 1

เทียบภาษาจีนยุคกลาง 觸 (MC t͡ɕʰɨok̚, “สัมผัส, โดน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ถูก, ภาษาคำเมือง ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาอีสาน ถืก, ภาษาลาว ຖືກ (ถืก), ภาษาเขิน ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาไทใหญ่ ထုၵ်ႇ (ถุ่ก), ภาษาไทใต้คง ᥗᥧᥐᥴ (ถู๋ก), ภาษาอาหม 𑜌𑜤𑜀𑜫 (ถุก์)

คำกริยาวิเศษณ์

ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก)

1. ควร, ต้อง
2. ถูก, โดน

คำประสม

ควร

ᦉᦳᧄᦏᦳᧅᧈ (สุมถุ่ก)

ᦏᦳᧅᧈᦷᦅᧃ (ถุ่กโคน)

คำคุณศัพท์

ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦏᦳᧅᧈ)

1. ถูก, ถูกต้อง

คำประสม

ถูกต้อง

ᦶᦉᧁᦂᦲᧃᧈᦢᧁᧈᦏᦳᧅᧈ (แสวกี่นเบ่าถุ่ก) ᦷᦎᧅᦏᦳᧅᧈ (โตกถุ่ก)

ᦏᦳᧅᧈᦐᦱᧉ (ถุ่กหฺน้า) ᦝᦱᧉᦡᦲᦔᦲᦏᦳᧅᧈ (ฟ้าดีปีถุ่ก)

คำกริยา

ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦏᦳᧅᧈ)

1. (สกรรม) ถูก, แตะต้อง, สัมผัส

คำประสม

ถูก

ᦏᦳᧅᧈᦷᦀᧅᦏᦳᧅᧈᦺᦈ (ถุ่กโอกถุ่กไจ) ᦏᦳᧅᧈᦺᦈ (ถุ่กไจ)

ᦏᦳᧅᧈᦎᦱ (ถุ่กตา)

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ถูก, ภาษาคำเมือง ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาอีสาน ถืก, ภาษาลาว ຖືກ (ถืก), ภาษาเขิน ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาจ้วงแบบหนง tuk

คำคุณศัพท์

ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦏᦳᧅᧈ)

1. ถูก (ไม่แพง)