ตุ๊กตา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาเขมรเก่า តុក្តរ៑ (ตุกฺตรฺ), តុក្តរ (ตุกฺตร); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร តុក្កតា (ตุกฺกตา), ภาษาลาว ຕຸກກະຕາ (ตุกกะตา)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ตุ๊ก-กะ-ตา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtúk-gà-dtaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | tuk-ka-ta | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tuk̚˦˥.ka˨˩.taː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ตุ๊กตา
- ของเล่นของเด็กซึ่งทำเป็นรูปคนหรือสัตว์เป็นต้น มักมีขนาดเล็กกว่าตัวจริง (คำลักษณนาม ตัว)
- เงาที่ปรากฏเป็นรูปคนเล็ก ๆ เป็นต้น ในแววตา
- ที่รับเพลาและข้อเสือเครื่องจักรเพื่อให้เที่ยง
- ชื่อเสาที่ยันขื่อคัด
- ตัวอย่างที่สมมุติขึ้นมาประกอบคำอธิบายหรือวินิจฉัยเป็นต้น
- ตั้งตุ๊กตามาดู
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่า
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 3 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ◌๊
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาฝรั่งเศส/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- อังกฤษ translations