หุ่นพยนต์

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หุ่น-พะ-ยน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hùn-pá-yon
	ราชบัณฑิตยสภา	hun-pha-yon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/hun˨˩.pʰa˦˥.jon˧/(สัมผัส)

คำนาม

หุ่นพยนต์

1. รูปที่ผู้ทรงวิทยาคมเอาวัตถุมาผูกขึ้นแล้วเสกเป่าให้เป็นเหมือนรูปที่มีชีวิต เป็นความเชื่อในวิชาไสยศาสตร์ไทยโบราณ เรียกว่าวิชาผูกหุ่น โดยใช้หญ้าแพรก ไม้ไผ่ ขี้ผึ้ง ผ้า เป็นต้น ทำเป็นหุ่นคนมีแขนขา แล้วปลุกเสกด้วยคาถาอาคม มีการตั้งธาตุ หนุนธาตุ เรียกอาการ 32 จนหุ่นนั้นเสมือนมีชีวิต เชื่อว่าใช้งานตามคำสั่งของเจ้าของ ดังปรากฏในวรรณกรรมเสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน สมัยโบราณนิยมทำไว้เฝ้าบ้านหรือเรือกสวนไร่นา ทำเป็นเครื่องรางพกพาติดตัวก็มี

คำใกล้เคียง

• หุ่นยนต์