พยางค์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี พฺยางฺค; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພະຍາງ (พะยาง), ภาษาเขมร ព្យាង្គ (พฺยางฺค)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พะ-ยาง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá-yaang |
ราชบัณฑิตยสภา | pha-yang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˦˥.jaːŋ˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
พยางค์ (คำลักษณนาม พยางค์)
- (ภาษาศาสตร์) ส่วนของคำที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ
- คำพ้องความ: (ไม่ทางการ) คำ
- กะ มี 1 พยางค์
- กระเป๋า มี 2 พยางค์
- พยากรณ์ มี 3 พยางค์
คำประสม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำลักษณนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม พยางค์
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ภาษาไทย:ภาษาศาสตร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้