พยางค์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี พฺยางฺค; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພະຍາງ (พะยาง), ภาษาเขมร ព្យាង្គ (พฺยางฺค)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พะ-ยาง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpá-yaang
ราชบัณฑิตยสภาpha-yang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰa˦˥.jaːŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

พยางค์ (คำลักษณนาม พยางค์)

  1. (ภาษาศาสตร์) ส่วนของคำที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง
    คำพ้องความ: (ไม่ทางการ) คำ
    กะ มี 1 พยางค์
    กระเป๋า มี 2 พยางค์
    พยากรณ์ มี 3 พยางค์

คำประสม[แก้ไข]