บ้าง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง mbangj (บ้าง-some,few)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | บ้าง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bâang |
| ราชบัณฑิตยสภา | bang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baːŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]บ้าง
- มิได้มีทั้งหมดหรือส่วนน้อยกับส่วนไม่มาก
- บางทีก็มีบ้าง ต่างก็ไม่
- แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน
- ขอเอาบ้าง
- บังคับให้ปฏิบัติตาม
- กินข้าวบ้าง เผื่อร่างกายจะแข็งแรงดี
คำสรรพนาม
[แก้ไข]บ้าง
ภาษากะเหรี่ยงโปเหนือ
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (อมก๋อย) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /bã̂/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: บ้าง์
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]บ้าง
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]คำคุณศัพท์
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำสรรพนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษากะเหรี่ยงโปเหนือที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษากะเหรี่ยงโปเหนือ
- คำคุณศัพท์ภาษากะเหรี่ยงโปเหนือ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่ไม่มีรูปแบบอื่นในอักษรไทธรรม