ก้นบึ้ง

ภาษาไทย

ก้น + (บึ้ง, แผลงมาจาก บึง)

การแบ่งพยางค์		ก้น-บึ้ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gôn-bʉ̂ng
	ราชบัณฑิตยสภา	kon-bueng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kon˥˩.bɯŋ˥˩/^{(สัมผัส)}

ก้นบึ้ง