เม็ด

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เม็ด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mét
	ราชบัณฑิตยสภา	met
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/met̚˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨾᩮᩢ᩠ᨯ (เมัด), ภาษาลาว ເມັດ (เมัด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙᧆ (เมด), ภาษาไทดำ ꪣꪲꪒ (มิด), ภาษาไทใหญ่ မဵတ်ႉ (เม๎ต)

คำนาม

เม็ด

1. ส่วนภายในของผลไม้ที่เพาะเป็นต้นขึ้นได้, เมล็ด ก็ว่า (คำลักษณนาม เม็ด)

   เม็ดมะม่วง

   เม็ดมะปราง

2. ของที่เป็นก้อนกลม ๆ ขนาดเล็ก (คำลักษณนาม เม็ด)

   เม็ดกรวด

   เม็ดทราย

3. ตัวหมากรุกที่เวลาตั้งกระดานใหม่วางอยู่ข้างขวาขุน (คำลักษณนาม ตัว)
4. ปลายเสาที่มักกลึงเป็นรูปกลมและมียอดคล้ายตัวเม็ดของหมากรุก, ที่ปลายเป็นรูปเหลี่ยมก็มี, เรียกว่า หัวเม็ด

คำลักษณนาม

เม็ด

1. เรียกของที่เป็นก้อนเป็นตุ่มเล็ก ๆ

   กรวดเม็ดหนึ่ง

   ถั่ว 2 เม็ด

รากศัพท์ 2

คำวิสามานยนาม

เม็ด

1. ปีมะแม