เลื่อย

ดูเพิ่ม: เลือย่ และ เลื้อย

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເລື່ອຍ (เลื่อย), ภาษาไทใหญ่ လိူဝ်ႈ (เลิ้ว); เทียบภาษาพม่า လွှ (ลฺหฺว), ภาษาจ้วง luih (ลุ่ย "ผ่าแตกออเป็นซีก") , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง luoih (ล่วย)

การแบ่งพยางค์		เลื่อย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lʉ̂ai
	ราชบัณฑิตยสภา	lueai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/lɯa̯j˥˩/^{(สัมผัส)}

เลื่อย (คำลักษณนาม ปื้น)

เครื่องมือสำหรับตัด

เลื่อย (คำอาการนาม การเลื่อย)