ᦇᦱ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ŋaː˥˩/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *r.ŋaːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย งา, ภาษาลาว ງາ (งา), ภาษาไทใหญ่ ငႃး (ง๊า), ภาษาไทใต้คง ᥒᥣᥰ (ง๊า), ภาษาอาหม 𑜂𑜠 (งะ)

คำนาม

ᦇᦱ (งา) (อักษรไทธรรม ᨦᩣ, คำลักษณนาม ᦵᦙᧆ)

1. งา (พืช)

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ŋaːᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 牙 (MC ngae); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย งา, ภาษาลาว ງາ (งา), ภาษาไทใหญ่ ငႃး (ง๊า), ภาษาอาหม 𑜂𑜠 (งะ), ภาษาปู้อี ngaz, ภาษาจ้วง nyaz

คำนาม

ᦇᦱ (งา) (อักษรไทธรรม ᨦᩣ, คำลักษณนาม ᦜᦲᧄᧉ)

1. งา (ฟันของช้าง)

   ᦇᦱᦋᦱᧂᧉ

   งาช้าง

   งาช้าง

2. เขี้ยวของสัตว์ที่ยื่นไปข้างหน้า

   ᦇᦱᦖᦴ

   งาหฺมู

   เขี้ยวหมู[ป่า]