บน

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		บน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bon
	ราชบัณฑิตยสภา	bon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/bon˧/(ส)

รากศัพท์ 1

จากภาษาไทดั้งเดิม *ɓɯnᴬ (“ฟ้า, สวรรค์”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷᩫ᩠ᨶ (บ็น), ภาษาลาว ບົນ (บ็น), ภาษาไทลื้อ ᦥᦳᧃ (บุ̱น) หรือ ᦢᦳᧃ (บุน), ภาษาไทใหญ่ ဝူၼ် (วูน) หรือ မူၼ် (มูน), ภาษาจ้วง mbwn, ภาษาปู้อี mbenl, ภาษาแสก บึ๋น

คำคุณศัพท์

บน

1. เบื้องสูง, ตรงข้ามกับ เบื้องล่าง

   ข้างบน

   ชั้นบน

   เบื้องบน

คำบุพบท

บน

1. ในที่ซึ่งอยู่สูงหรือเหนือ

   นั่งอยู่บนเรือน

   วางมือบนหนังสือ

   มีหนังสือวางอยู่บนโต๊ะ

รากศัพท์ 2

จากภาษาเขมร បន់ (บน̍)

คำกริยา

บน (คำอาการนาม การบน)

1. ขอร้องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยโดยให้คำมั่นว่าจะให้สิ่งของตอบแทนหรือทำตามที่ให้สัญญาไว้เมื่อเป็นผลสำเร็จ, บนบาน ก็ว่า

รากศัพท์ 3

คำนาม

บน

1. คำ

   ให้บนถ้อยคำ

   (จินดามณี)

2. คำที่จดไว้เป็นหลักฐาน, คำให้การที่จดไว้เป็นหลักฐาน

   ถ้าถามหมีรับให้คาดบนไว้อย่าให้เอาเงีน

   (สามดวง)