ข้ามไปเนื้อหา

บิน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์บิน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbin
ราชบัณฑิตยสภาbin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bin˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงบิณฑ์
บิล

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓilᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷᩥ᩠ᨶ (บิน), ภาษาลาว ບິນ (บิน), ภาษาไทลื้อ ᦢᦲᧃ (บีน), ภาษาไทใหญ่ မိၼ် (มิน) หรือ ဝိၼ် (วิน), ภาษาไทดำ ꪚꪲꪙ (บิน), ภาษาอาหม 𑜉𑜢𑜃𑜫 (มิน์), 𑜉𑜢𑜐𑜫 (มิญ์) หรือ 𑜈𑜢𑜃𑜫 (บิน์), ภาษาจ้วง mbin; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *vinᴬ¹

คำกริยา

[แก้ไข]

บิน (คำอาการนาม การบิน)

  1. (อกรรม) ไปในอากาศด้วยกำลังปีกหรือเครื่องยนต์เป็นต้น
    นกบิน
    เครื่องบินบิน
  2. (ในเชิงเปรียบเทียบ, อกรรม) การไปโดยลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
    จานบิน
  3. (อกรรม) เรียกหน่อไม้ที่ขึ้นสูงจนเป็นลำ แต่ยอดยังมีกาบหุ้มอยู่ แก่เกินกิน ว่า หน่อไม้บิน
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

บิน

  1. ปลานกกระจอก

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

บิน (คำอาการนาม ก๋ารบิน หรือ ก๋านบิน)

  1. (อกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨷᩥ᩠ᨶ (บิน)