บิน
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | บิน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bin |
ราชบัณฑิตยสภา | bin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bin˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | บิณฑ์ |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ɓilᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷᩥ᩠ᨶ (บิน), ภาษาลาว ບິນ (บิน), ภาษาไทลื้อ ᦢᦲᧃ (บีน), ภาษาไทใหญ่ မိၼ် (มิน) หรือ ဝိၼ် (วิน), ภาษาไทดำ ꪚꪲꪙ (บิน), ภาษาอาหม 𑜉𑜢𑜃𑜫 (มิน์), 𑜉𑜢𑜐𑜫 (มิญ์) หรือ 𑜈𑜢𑜃𑜫 (บิน์), ภาษาจ้วง mbin; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *vinᴬ¹
คำกริยา[แก้ไข]
บิน (คำอาการนาม การบิน)
- ไปในอากาศด้วยกำลังปีกหรือเครื่องยนต์เป็นต้น
- นกบิน
- เครื่องบินบิน
- โดยปริยายหมายถึง การไปโดยลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- จานบิน
- เรียกหน่อไม้ที่ขึ้นสูงจนเป็นลำ แต่ยอดยังมีกาบหุ้มอยู่ แก่เกินกิน ว่า หน่อไม้บิน
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
บิน
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/in
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำนามภาษาไทย
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำอกรรมกริยาภาษาคำเมือง