ဝိၼ်
ภาษาไทใหญ่
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓilᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บิน, ภาษาลาว ບິນ (บิน), ภาษาไทลื้อ ᦢᦲᧃ (บีน), ภาษาไทดำ ꪚꪲꪙ (บิน), ภาษาอาหม 𑜉𑜢𑜃𑜫 (มิน์), 𑜉𑜢𑜐𑜫 (มิญ์) หรือ 𑜈𑜢𑜃𑜫 (บิน์), ภาษาจ้วง mbin
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /win˨˦/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: หฺว๋ิน
- สัมผัส: -in
คำกริยา
[แก้ไข]ဝိၼ် • (วิน) (คำอาการนาม လွင်ႈဝိၼ်)
- (ถิ่นใต้) อีกรูปหนึ่งของ မိၼ် (มิน, “บิน”)