กาบ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากจีนยุคกลาง 甲 (MC kaep, “เปลือก; เกราะ”); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨠᩣ᩠ᨷ (กาบ), ลาว ກາບ (กาบ), เขิน ᨠᩣ᩠ᨷ (กาบ), ไทลื้อ ᦂᦱᧇ (กาบ), ไทใหญ่ ၵၢပ်ႇ (ก่าป), อาหม 𑜀𑜆𑜫 (กป์), จ้วงแบบหนง gap, จ้วงแบบจั่วเจียง gap, จ้วง gap
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | กาบ | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gàap |
| ราชบัณฑิตยสภา | kap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaːp̚˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | กาพย์ | |
คำนาม
[แก้ไข]กาบ
ภาษาแสก
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]กาบ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːp̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- th:มอลลัสก์
- คำหลักภาษาแสก
- คำกริยาภาษาแสก
- แสก entries with incorrect language header