หอย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ห่อย และ ห้อย

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *hoːjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫອຍ (หอย), ภาษาคำเมือง ᩉᩬ᩠ᨿ (หอย), ภาษาเขิน ᩉᩭ (หอย), ภาษาไทดำ ꪬꪮꪥ (หอย, ทาก), ภาษาไทขาว ꪬꪮꪥ, ภาษาไทใหญ่ ႁွႆ (หอ̂ย); เทียบภาษาเบดั้งเดิม *hiːᴬ¹

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{เสียงสระสั้น}
ห็อย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงhɔ̌i
ราชบัณฑิตยสภาhoi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/hɔj˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

หอย

  1. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง ไฟลัม Mollusca มีเปลือกหุ้มตัว ส่วนใหญ่แบ่งออกได้เป็น 2 จำพวก ตามลักษณะเปลือก คือ จำพวกกาบเดี่ยว เช่น หอยขม (Filopaludina doliaris Gould) และจำพวกกาบคู่ เช่น หอยนางรม [Saccostrea forskali (Gmelin)] ที่มีเป็นส่วนน้อยเป็นพวกที่มีเปลือกแตกต่างออกไป เช่น หอยงาช้าง ชนิด Dentalium longitrorsum Reeve หอยงวงช้าง ชนิด Nautilus pompilius (Linn.)
  2. (ภาษาปาก, สแลง, ร้อยกรอง) อวัยวะเพศหญิง
    รูปร่างบ้างก็ยาวบ้างก็รี ไม่เห็นมีหอยใหญ่ เหมือนหอยบ้านเรา
    (เพลง ตาโฉมงมหอย)