ปีก
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *piːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩦ᩠ᨠ (ปีก), ลาว ປີກ (ปีก), ไทลื้อ ᦔᦲᧅᧈ (ปี่ก), ไทดำ ꪜꪲꪀ (ปิก), ไทใหญ่ ပိၵ်ႇ (ปิ่ก), ไทใต้คง ᥙᥤᥐᥴ (ปี๋ก), อ่ายตน ပိက် (ปิก์), อาหม 𑜆𑜢𑜀𑜫 (ปิก์); เทียบเบดั้งเดิม *ɓiːkᴰ¹, ไหลดั้งเดิม *pʰiːk, จ้วง bik (ปีก)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปีก | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpìik |
| ราชบัณฑิตยสภา | pik | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /piːk̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ปีก
- อวัยวะสำหรับบินของนกหรือแมลงเป็นต้น, อวัยวะเช่นนั้นของสัตว์บางชนิด แต่ใช้บินไม่ได้ (คำลักษณนาม: ข้าง หรือ คู่)
- ส่วนของสิ่งต่าง ๆ ที่มีลักษณะ เช่นนั้น
- ปีกตะไล
- ปีกเครื่องบิน
- โดยปริยายหมายถึงต้นแขนทั้ง 2 ข้างในบางลักษณะ
- เข้าปีก
- ตีปีก
- พยุงปีก
- หิ้วปีก
- ข้าง
- ปีกซ้าย
- ปีกขวา
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]อวัยวะสำหรับบิน
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /piːk˨˩/
คำนาม
[แก้ไข]ปีก
- อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩦ᩠ᨠ (ปีก)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/iːk̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ข้าง
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม คู่
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย