ปีก

ภาษาไทย

ปีกของหงส์

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *piːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩦ᩠ᨠ (ปีก), ภาษาลาว ປີກ (ปีก), ภาษาไทลื้อ ᦔᦲᧅᧈ (ปี่ก), ภาษาไทดำ ꪜꪲꪀ (ปิก), ภาษาไทใหญ่ ပိၵ်ႇ (ปิ่ก), ภาษาไทใต้คง ᥙᥤᥐᥴ (ปี๋ก), ภาษาอ่ายตน ပိက် (ปิก์), ภาษาอาหม 𑜆𑜢𑜀𑜫 (ปิก์); เทียบภาษาเบดั้งเดิม *ɓiːkᴰ¹, ภาษาไหลดั้งเดิม *pʰiːk ，ภาษาจ้วง bik（ปีก）

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปีก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpìik
	ราชบัณฑิตยสภา	pik
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/piːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ปีก

1. อวัยวะสำหรับบินของนกหรือแมลงเป็นต้น, อวัยวะเช่นนั้นของสัตว์บางชนิด แต่ใช้บินไม่ได้ (คำลักษณนาม ข้าง หรือ คู่)
2. ส่วนของสิ่งต่าง ๆ ที่มีลักษณะ เช่นนั้น

   ปีกตะไล

   ปีกเครื่องบิน

3. โดยปริยายหมายถึงต้นแขนทั้ง 2 ข้างในบางลักษณะ

   เข้าปีก

   ตีปีก

   พยุงปีก

   หิ้วปีก

4. ข้าง

   ปีกซ้าย

   ปีกขวา