ข้ามไปเนื้อหา

บั้น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์บั้น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbân
ราชบัณฑิตยสภาban
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ban˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน บั้น, ลาว ບັ້ນ (บั้น), คำเมือง ᨷᩢ᩠᩶ᨶ (บั‍้น), เขิน ᨷᩢ᩠᩶ᨶ (บั‍้น); เทียบจีนกลาง (bàn)

คำนาม

[แก้ไข]

บั้น

  1. ครึ่งหนึ่งหรือตอนหนึ่งของสิ่งที่แบ่งออกเป็น 2 ส่วนเท่ากัน
    บั้นต้น
    บั้นปลาย

คำสันธาน

[แก้ไข]

บั้น

  1. ฝ่ายว่า, ส่วนว่า

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

บั้น

  1. ชื่อมาตราตวงข้าว 2 บั้น เป็น 1 เกวียน

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

บั้น

  1. รูปแบบอื่นของ ᨷᩢ᩠᩶ᨶ (บั‍้น)