แขวน

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แขฺวน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kwɛ̌ɛn
	ราชบัณฑิตยสภา	khwaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰwɛːn˩˩˦/

รากศัพท์ 1

จากภาษาไทดั้งเดิม *qweːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡ᩠ᩅᩯᩁ (ขแวร), ภาษาลาว ແຂວນ (แขวน), ภาษาไทใหญ่ ၵႅၼ် (แกน) หรือ ၽႅၼ် (แผน), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜐𑜫 (ขิญ์)，ภาษาจ้วง kven

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) แฃวน

คำกริยา

แขวน (คำอาการนาม การแขวน)

1. เกี่ยวห้อยอยู่
2. ย้ายไปอยู่ในตำแหน่งที่ไม่มีอำนาจ

   พอผู้สนับสนุนหมดอำนาจ เขาก็ถูกแขวนเข้ากรม

3. พักรอไว้ก่อน

   เรื่องนี้ขอแขวนไว้ก่อน เพราะยังไม่มีข้อมูลพอ

4. เลิกทำสิ่งนั้นหรือสิ่งที่เกี่ยวข้อง

   แขวนนวม

   เลิกชกมวย

   แขวนเต้า, แขวนบิกินี่

   เลิกถ่ายภาพนู้ด

รากศัพท์ 2

คำนาม

แขวน

1. ตัวไม้โครงหลังคา เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวระหว่างเต้ากับจันทันระเบียง, ค้างคาว หรือ โตงเตง ก็เรียก

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 26.