ยึดเหนี่ยว

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยึด +‎ เหนี่ยว

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ยึด-เหฺนี่ยว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yʉ́t-nìao
	ราชบัณฑิตยสภา	yuet-niao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jɯt̚˦˥.nia̯w˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

ยึดเหนี่ยว (คำอาการนาม การยึดเหนี่ยว)

1. อาศัยเป็นที่พึ่ง