เลิก
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) เลอก
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร លើក (เลิก, “ยกขึ้น”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເລີກ (เลีก)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เลิก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lə̂ək |
| ราชบัณฑิตยสภา | loek | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɤːk̚˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
เลิก (คำอาการนาม การเลิก)
- (ล้าสมัย) ยกหรือเปิดสิ่งที่ปูลาดหรือคลุมอยู่เป็นต้น
- เลิกเสื่อ
- เลิกผ้าคลุม
- นอนไม่เรียบร้อย ผ้านุ่งเลิกสูงขึ้นไป
- เพิกถอนสิ่งที่เคยปฏิบัติมา
- เลิกทาส
- เลิกประเพณีหมอบคลาน
- เลิกกินหมาก
- เลิกสัมปทานป่าไม้
- ผัวเมียเลิกกัน
- สิ้นสุดลงชั่วคราวหรือตลอดไป
- โรงเรียนเลิกแล้วกลับบ้าน
- เลิกเรียนเพราะจบชั้นสูงสุดแล้ว
- เมื่อก่อนเป็นนักแสดงเดี๋ยวนี้เลิกแล้ว
- หยุด, งดกระทำสิ่งซึ่งกำลังทำอยู่
- เลิกพูด
- เลิกกิน
- เลิกเล่น