ระเบียง
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาเขมร របៀង (รเบียง, “ระเบียง, เรียง”), แผลงมาจาก រៀង (เรียง, “เรียง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ระ-เบียง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rá-biiang |
| ราชบัณฑิตยสภา | ra-biang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ra˦˥.bia̯ŋ˧/(ส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ระเบียง
- พื้นเรือนที่ต่อออกไปทางด้านข้าง มีหลังคาคลุม
- โรงแถวที่ล้อมรอบอุโบสถหรือวิหาร, ถ้าเป็นอารามหลวง เรียกว่า พระระเบียง
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ระเบียง